یک درخت بلوط پیر توی محله هست که به خاطر برگ‌های قرمز زیبایش اسمش را گذاشته‌اند «قرمزی». او درخت آرزوی محله است. هرسال، مردم آرزوهایشان را روی تکه‌های پارچه می‌نویسند و آن را به شاخه‌های درخت گره می‌زنند.
امسال خانواده‌ای جدید به محله اسباب‌کشی کرده‌اند، که البته حضورشان برای بعضی دیگر از اهالی خوشایند نیست. در بین ماجراهایی که برای دو خانواده‌ی این محله اتفاق می‌افتد، تجربه‌‌ی قرمزی به عنوان «درخت آرزو» ، می‌تواند نقش مهمی در سرنوشت اعضای آن خانواده داشته باشد.
ثبت دیدگاه
دیدگاه کاربران