قرن دیوانه من

ایوان کلیما ، نویسنده مشهور چک ، در زندگی نامه صمیمی و گرم خود که شامل شش دهه جنگ ، توتالیتاریسم ، سانسور و مبارزه برای دموکراسی بود ، به زندگی قابل توجه خود و این دوره ی حساس در تاریخ قرن بیستم می پردازد.
داستان کلیما از دهه 1930 در حومه پراگ آغاز شد، جایی که او غافل از میراث مخفی یهودی خود بزرگ شد. وقتی خانواده اش به اردوگاه کار اجباری ترزین منتقل شدند برای او بسیار تعجب آور بود – اما وقتی بیشتر آنها زنده ماندند تعجب آورتر بود. آنها در تلاطم اقتصادی و در چنگال کمونیسم به خانه بازگشتند. در مقابل این اوضاع آشفته ، کلیما عشق خود را به ادبیات کشف کرد و به عنوان یک نویسنده شروع به رشد کردن کرد. اما وقتی رژیم شروع به تجاوز و دست درازی به زندگی روزمره کرد، پدرش را دستگیر کرده و کار او را سانسور کرد ، کلیما حزب را به خاطر آنچه که بود شناخت: یک دروغ اسفناک و عظیم. ماهیت واقعی ظلم و ستم برای او و بسیاری از هم سن و سالانش ، از جمله یوزف اشکورتسکی، میلان کوندرا و واسلاو هاول روشن شد. از امید کوتاه آزادی در بهار پراگ 1968 تا منشور 77 و سقوط نهایی رژیم در انقلاب مخملی 1989 ، گزارش وحیانی کلیما یک تاریخ شخصی و ملی بسیار غنی را ارائه می دهد.