من با خبیث ترین، مزخرف ترین و بی رحم ترین مرد روزگار عروسی کردم. آهان، و زشت ترین، این را یادم رفت بگویم. سر و شکل دانیل کوئیلپ جوری است که انگار کله یک هیولا را روی یک بدن کوچک نکبت با دو تا پای کوچک نکبت کار گذاشته باشی. با چشم های سیاه و موذی و دهانی با دندان های نیش خراب که پوزخندی همیشگی روی آن نقش بسته است. او دست هایی زبر و کثیف دارد با ناخن های دراز و زرد که باعث می شود از وحشت مثل ژله به لرزه بیفتم. در جوابش فقط باید بگویم «بله کولیپ» یا «نه کولیپ» چون این جوری توی دردسر نمی افتم. از من می پرسید: «به نظرت خوش تیپم، خوشگلم؟» متعجبم چرا به خاطر دروغ هایی که می گفتم در جا از پا در نمی آمدم.

داستان های دیکنز (ادبیات خفن)

ثبت دیدگاه

دیدگاه کاربران