ادواردو مسافری از رم

آن شب بزمی به افتخار تولد اولین فرزندِ آنیلّیِ بزرگ برپا شده بود. فرزند پسری که در آخرین روزهای آخرین فصل بهار، یعنی نهم ژوئن 1954 قدم به دنیا گذاشته و زندگی پر رفاه و تجملی انتظارش را می‌کشید. وارثِ جیووانیِ معروف، بعدازاینکه در نیویورک به دنیا آمده بود با هواپیمای شخصی، همراه مادر به ویلای تورینو، در ایتالیا آمده و پدر به مناسبت ورود آنها جشن بزرگی برپا کرده بود. همه خوشحال بودند و او از همه بیشتر. احساس پادشاهی را داشت که برای تاج و تختش ولی‌عهدی به دنیا آمده باشد. او نام پدرش را برای ولیعهد کوچکش گذاشته بود تا او نیز همچون پدربزرگ یا حتی خیلی بیشتر از او، با تلاش وکوشش، کارخانجات بزرگ و معروف ماشین‌سازی ایتالیا از جمله فیات را همچنان پابرجا و در صدر قرار دهد. خوشحال بود ازاینکه کسی را داشت تا کلید آن‌همه گنج‌های گران‌بهای خانوادگی را به شایستگی به دست او بسپارد. بی‌آنکه غصه و تشویشی به دل راه دهد.