حصار و سگ های پدرم

رمان حصار و سگ‌های پدرم اثر شیرزاد حسن، یکی از بزرگ‌ترین داستان‌نویسان کُرد است که به عقیده بسیاری از منتقدان نقطه عطفی در ادبیات کُردی است. شیرزاد حسن در سال 1950 در شهر اربیل – یکی از شهرهای بزرگ کردستان عراق – متولد شد. نقش پدر در این رمان بسیار پررنگ است و نویسنده در آن را شخصیت پدر خودش را – که پلیسی سنگ‌دل و تندخو بود – منعکس کرده است.
شیرزاد حسن در ابتدای کتاب چنین نوشته است:
تقدیم به روح پدرم، به حصار کوچکش؛ به بچه‌هایم که امیدوارم هنگامی که بزرگ شدند، در حصار هیچ‌کس زندگی نکنند؛ حتا اگر حصار خودم باشد.
درباره کتاب حصار و سگ‌های پدرم در مقدمه کتاب آمده است:
شیرزاد حسن در این رمان با روایت توتم و تابو به اصول پدرسالاری از دیدگاه فروید می‌پردازد. پدرکشی تم اصلی این رمان است. در حصار و سگ‌های پدرم روح پدر بر سر شخصیت‌های داستان چنان سنگینی می‌کند که حتا پس از کشته شدنش حضور او را همچنان احساس می‌کنند. از نظر شیرزاد حسن پدر نشانه‌ی کابوس بزرگ قدرت است که همچون سایه‌ای از او جدا نمی‌شود؛ قدرتی که خشونت پدر را نشان می‌دهد. موضوع بسیاری از داستان‌های او کشتن و جامعه‌ی اِروس‌کُش است. در بسیاری از داستان‌های او روایت زندگی آدم‌های درمانده و ذلیل و تنهای جامعه‌ی کُرد، به‌ویژه بیوه‌زنان و پیردختران و پسرانِ ناامید اما عاشق دیده می‌شود.