اعتیاد به اینترنت

امروزه کامپیوتر، در معنای کلی و عام (از ساعت‌های مچی تا بازی‌های کامپیوتری، موبایل و نوت‌بوک‌ها و...) نه تنها بخشی از زندگی روزمره ما شده، بلکه افکار، احساسات و روابط ما را نیز زیر و زبر کرده است. شاید تا به‌حال نگاه ما به این پدیده، عموما توأم با تحسین و اعجاب و تسلیم و شیفتگی بوده و جرأت و جسارت ابراز تفکر انتقادی را در این‌باره به خود نداده‌ایم. اما وقایعی درباره تأثیرات روان‌شناختی عمیق این پدیده در جاهایی دیگر دیده می‌شود که تأمل‌برانگیز است: در کره جنوبی بیش از صد و چهل مرکز فعال مشاوره جهت اختلال وابستگی به اینترنت وجود دارد. در هلند، مرکزی برای «بستری شدن» وابستگان به بازی‌های کامپیوتری از هر جای اروپا دایر شده. در چین کمپ‌های شبانه‌روزی برای ترک «اعتیاد به اینترنت» به بازپروری مبتلایان مشغول‌اند و... مسئله وقتی بیشتر جالب توجه می‌شود که این پدیده عظیم فناوری به فرهنگ‌های بومی و سنتی برمی‌خورد و در لبه این تلاقی، مدل شرقی شده (و در کشورمان نوع ایرانیزه) آن را شاهدیم که گاه معجون و تلفیقی بامزه (مثل سایت‌های متعدد فال حافظ در اینترنت)، عجیب و مورد بحث (مثل مراسم نکاح اینترنتی) و متناقض و گاهی تلخ (مثل تعارض حاصل از حضور پورنوگرافی حتی از نوع فارسی‌اش در جامعه‌ای مقید و معتقد) درست کرده است.