loader-img
loader-img-2
هدر ارسال پستی

براعت استهلال (خوش آغازی در ادبیات داستانی)

5 / 5
like like
like like

«براعت استهلال یا خوش آغازی در ادبیات داستانی» پژوهشی ادبی از پژوهشگر و نویسنده سرشناس معاصر، نادر ابراهیمی درباره آرایه براعت استهلال در ادبیات داستانی است.
معنا، تعریف و کارکرد خوش‌آغازی در ادبیات داستانی، انواع خوش‌آغازی، استهلال موضوعی، استهلال شخصیتی، استهلال زبانی و بیانی، استهلال فضایی و حرکتی، استهلال محتوایی، استهلال تصویری، استهلال بافتی، استهلال سبک، استهلال مرکب و ممزوج و گونه‌های دیگر استهلال و در نهایت بخشی با عنوان پایانه، فصول این کتاب را تشکیل می‌دهند:
«براعَت، مصدر است، به معنای رسیدن به کمال و درگذشتن از همگان؛ بَرتری یافتن در دانش و ادب و کمال و جمال.
استهلال، مصدر است، به معنای ماهِ نو را دیدن یا آشکار شدنِ ماهِ نو.
براعتِ استهلال، صنعتی‌ست ادبی، و آن آغاز کردنِ سخنی‌ست به طرزی که کاملاً مناسبِ با مقصود باشد و خوش اُفتد.
یا
براعتِ استهلال، آن است که مُصنّف یا شاعر، در ابتدای خُطبهٔ کتاب یا مَطْلعِ قصیده، الفاظی چند ایراد کند که خواننده به محضِ خواندنِ آن، از مقصد و مُرادِ نویسنده و گوینده آگاه شود.1
براعتِ استهلال __ که ما، در این کتاب، به اختصار، آن را " استهلال" می‌گوییم و یا به فارسیِ متداول، " خوشْ آغازی" می‌نامیم __ درگذشتهٔ ادبِ فارسی، غالباً در بابِ شعر و نظم به کار رفته است؛ چنانکه اگر شاعری، قصیده، قطعه یا غزلی می‌سرود و در محضرِ جمعی می‌خواند (یا واگذار می‌کرد که خوشْ صداییْ آن را بخواند) و مخاطبان، در همان ابتدای شعر، به وَجد می‌آمدند و به تأیید و تحسین می‌پرداختند، و به زبانِ امروزی " با مفهومِ شعر، ارتباطْ برقرار می‌کردند"، نشانهٔ براعتِ استهلال بود و قبولْ افتادنِ حرکتِ آغازینِ اثر.
البته این اصطلاحِ ادبی، در بابِ " فصلِ گشایش" یا خُطبهٔ کتاب‌های نثر نیز به کار رفته است.»

ثبت دیدگاه

دیدگاه کاربران

اولین کسی باشید که دیدگاهی برای "براعت استهلال (خوش آغازی در ادبیات داستانی)" می نویسد
طراحی فروشگاه اینترنتی توسط آلماتک