کودکی

ژاک پرور را با شعرهایش می‌شناسیم. «کودکی» اما شعر نیست اگرچه حضور پرورِ شاعر را در پشت این روایت داستانی که خاطرات کودکی پرور دستمایه آن هستند، می‌توان پیدا کرد. «کودکی» اگرچه برگرفته از خاطرات پرور است و شخصیت‌های آن واقعی هستند اما همان‌طور که در مقدمه مترجم بر ترجمه فارسی این کتاب اشاره شده این کتاب «رمان است نه کتاب خاطرات» و «تکنیک روایت و بعضی شخصیت‌پردازی‌هایی که خود‌به‌خود در نقل خاطره‌ها صورت می‌گیرد، و تحولی که آخرسر در شخصیت ژاک رخ می‌دهد، این کتاب را به رمان تبدیل می‌کند.» در بخشی دیگر از این مقدمه به تاثیر پرورِ شاعر بر کتاب «کودکی» اشاره شده و به این‌که چطور «شمردن» که عنصری مهم در شعرِ پرور است در این رمان هم به کار رفته است. عباس پژمان درباره شیوه استفاده از تکنیک شمردن در این کتاب می‌نویسد: «می‌توان گفت که تکنیک شمردن در کودکی به دو صورت ظهور می‌کند: هم در روایت هر یک از خاطره‌ها، هم در کلیت کتاب. یعنی هم خاطره‌ها با برشمردن اجزا و توصیف مختصر هر جزء تعریف می‌شوند، هم کلیت کتاب از خاطره‌هایی شکل می‌گیرد که هر یک فقط در حد کوتاهی شرح داده شده است. اما این حالت مخصوصا در کلیت کتاب خیلی جالب و زیباست. خاطره‌ها خیلی کوتاه تعریف می‌شود. معمولا هیچ تمهیدی هم صورت نمی‌گیرد تا آن‌ها را به همدیگر وصل کند. تقریبا همگی هم بی‌مقدمه نقل می‌شوند. درست مثل اینکه شاعر دارد خاطراتش را می‌شمرد.»
نگاه شاعرانه ژاک پرور در پشت آن‌چه در کتاب «کودکی» روایت می‌کند به‌خوبی محسوس است. او در این کتاب در پی کشف غرایب در دل چیزها و تصاویر به ظاهر عادی است و درواقع در پی آشنایی‌زدایی از امورِ معمولی، ضمن این‌که از خلال این خاطرات تصاویری موجز از یک دوره را هم به دست می‌دهد و همچنین تحولی را که خود از سر گذرانده است.