افسانه های آرام بخش

- آیا روشن نیست که انسان مدرن با طرد و نفی خدا از صحنۀ عالم، نهایتاً و به آرامی خود را در جای او نشانده است، و این آشفته‌بازار اندیشه‌ها و مواضع بنیاناً متکثّر و متشتّت را ایجاد کرده است؟
- آیا استدلال‌ها، تعقّل‌ها، و عقلانیّتِ - همان مجموعه‌ای از آرا و اعمالی که فرد عقلانی می‌داند - ابرمردِ مدرنِ آزاد و رها و مستقل از باورهای دینی می‌تواند از تاریخ و فرهنگ و جامعه و خویشتن خویشِ او، رها و آزاد باشد و یا بشود؟ 
- آیا استدلال و تعقّل‌های ما انسان‌های فیلسوف و عالم، و غیرفیلسوف و غیرعالم -چه فرقی می‌کند؟- می‌تواند آزاد و رها و مستقل از تاریخ و فرهنگ و جامعه و خویشتنِ خویشِ سرشار از عِقال باشند؟
- آیا انسان می‌تواند در مقام استدلال و تعقّل و یا هر مقام دیگری، و به‌طورکلّی، خود را از جمیع تعلّقات و تلقیّات خویش تخلیه کند؟
- آیا این آفاقی‌سازیِ استدلال و تعقّل امکان‌پذیر است؟ (از متن کتاب)

کتاب افسانه‌های آرام‌بخش نوشته سعید زیباکلام، مجموعه مقالات و رسالاتی با محوریت عقل و عقلانیت و مفاهیم مرتبط به آن است. 
افسانه‌های آرام‌بخش حاوی چند رساله فلسفی از دکتر سعید زیباکلام، استاد فلسفه دانشگاه تهران است. البته که شاید رساله نامیدن آن‌ها چندن درست نباشد چه که در نوشتن آن‌ها از سبک و سیاق معمول رساله‌نویسی پیروی نکرده است. او در کتاب افسانه‌های آرام‌بخش به موضوعاتی مانند ماهیت استدلال، عقلانیت و برخی مفاهیم مشتق شده از آن مانند بی‌طرفی، آزاد اندیشی و نظریه سازی پرداخته. 
سعید زیباکلام با نوشتن کتاب افسانه‌های آرام‌بخش در تلاش است تا برخی از تصورات یا تفکرات ما را درباره‌ی آن چیزهایی که اساسا اخلاقی می‌دانیم، اصلاح کند و توجه ما را به موضوعاتی جلب کند که تا به بحال به آن‌ها فکر نکرده‌ایم.