فشرده ای از تاریخ انقلاب اسلامی

انقلاب اسلامی مردم ایران در سال 57، به تشکیل نظام جمهوری اسلامی و برآورده شدن آرزوی هزار و چند صد ساله مسلمانان مؤمن و مخلص منجر شد. مؤمنان راستین، به رسیدن دوباره اسلام به متعالی ترین قلل عزت و مجد عالم امیدوار شدند. بعد از این انقلاب که باید آن را بزرگ ترین واقعه بعد از ظهور اسلام دانست، شیعه که از حضور آخرین وصیّ بعد از رسول محروم گشته بود، توانست زندگی تحت لوای نظام اسلامی به حاکمیت نایب آن وصی را تجربه کند؛ نظامی الگوگرفته از حکومت نبوی و حکومت علوی، نظامی که روزبه روز بر عزت و عظمت و منزلت آن افزوده می شود. مبنای این انقلاب چه بود و چه اصولی بر آن حاکم بود که نهال و حاصل آن، این چنین تنومند، برومند و پرثمر شده است؟ انقلاب 57، برخاسته از حرکت و نهضت امام خمینی بود. شاید بتوان این نهضت را در چند جمله خلاصه کرد: امام خمینی بعد از رحلت آیت الله بروجردی در سال 1340، مبارزه علیه رژیم طاغوتی را علنی کردند. این مبارزه در سال 1342 به اوج خود رسید و در 1343 به تبعید امام منجر شد. سال 1357 امام به ایران بازگشتند و پس از ده روز، انقلاب به پیروزی رسید. این فقط ترتیب وقایع است؛ لکن برای شناخت مبانی و ریشه های انقلاب باید با نگاهی تیزبین و نکته سنج، وارد آن سال ها شد و پدیده های مختلف را دقیق، جامع و در ارتباط با هم دید.