لحظه جهان

قربان ولیئی متولد 1346 در شهرستان «صحنه» از توابع استان کرمانشاه است؛ تحصیلات عالی اش را تا مقطع دکترا در رشته زبان و ادبیات فارسی گذرانده و بر ادبیات کلاسیک اشراف دارد. مجموعه های شعر «درخت در خودش راه می رود»، «باید نوشت نام تو را با پرنده ها»، «ترنم داوودی سکوت» و «با دو چشم دچار یکتایی» سروده اوست و به تازگی نیز «لحظه جهان» را توسط نشر نیستان به بازار کتاب عرضه کرده است.
ولیئی در طول سال های اخیر در متن ادبیات بوده، نه در حاشیه هایش؛ و نامش بیشتر برای آن ها که نگاه جدی به ادبیات منظوم دارند، شناخته شده است. با این حال مخاطبان آثار او چندان هم کم شمار نیستند و اغلب آثارش با اقبال در میان خوانندگان حرفه ای شعر و اهل فن در این حوزه روبه رو بوده است. برخلاف بسیاری از اهل ادب و هنر در این دیار، بخت این را داشته که دغذغه و دلمشغولی هایش با حوزه تحصیلی اش یکی باشد و این مهم، نقشی به سزا در ارتقای کیفی آثارش و بدل شدن او به یکی از چهره های شاخص شعر انقلاب داشته است.
قربان ولیئی در قالب های مختلف شعری از قصیده و غزل گرفته تا مثنوی و حتی شعر نیمایی شعر سروده و هیچگاه خود را در قالب های خاص شعری محدود نکرده است. شکل شعر به عنوان ظرف اثر، بیشتر مورد توجه او بوده به خصوص اینکه محتوا در آثار او دارای اهمیت بسیار بوده و در نهایت مظروف همین شکل به عنوان ظرف اثر بوده. هنر بارز ولیئی آن است که اندیشه و زبان را در این رهگذر به شکلی متناسب یکدیگر استفاده کرده است.
صرف نظر از این قالب ها و اشکال متنوعی که در آثار ولیئی خود نمایی می کند آنچه در حکم نخ تسبیح این مجموعه را دارد، رویکرد شاعر در خلق اشعاری با حال و هوای عرفانی و ماهیت معرفتی ست.