اکوسوفیا (سه بوم شناسی)

اصطلاح «فلسفه ی بوم» (ecosophy) را نخستین بار، آریه ناس، فیلسوف نروژی که دغدغه هایی اساسی در مورد رابطه ی فلسفه و محیط زیست داشت مطرح کرد، این اصطلاح مرکب از دو واژه ی «بوم شناسی» (ecology) و فلسفه (philosophy ) است. گتاری در دهه ی آخر کار فلسفی و روانکاوانه ی خود با بازتعریفی از این ترم، آن را از حوزه ی زیست محیطی خارج کرده و با بهره گیری انتقادی از آثار گریگوری بیتسن، متفکر چندرشته ای انگلیسی، به شکل سه بوم شناسی روانی، اجتماعی و زیست محیطی معرفی می کند که با یکدیگر رابطه ای ناگسستنی دارند. از دید گتاری معضل اساسی جدا کردن این سه حوزه ی مرتبط و به هم تنیده است. فلسفه ی بوم در تلاش است تا مسائل روانی ، اجتماعی و زیست محیطی را براساس روابط درهم بافته ی این حوزه ها از نو تعریف کند و کنش های جدیدی را برای نجات «زیست-جهان» بیافریند که متناسب با این قلمروهای وجودی نوین اند.