دانش های ناروشن (بنیاد های تاریخی و چشم انداز های علوم انسانی)

در این کتاب پردامنه، یکی از معتبرترین مورخین فرهنگی روزگار ما به پرسش عمده ای دربارۀ تجربۀ انسانی می پردازد و تلاش دارد تا آن را به شیوۀ «علمی» فهم کند. بروس مازلیش در این کتاب دستاوردها، ناکامی ها و امکانات علوم انسانی را در نظر می گیرد، عرصه ای که او تعریف گسترده ای از آن به دست می دهد تا شامل علوم اجتماعی، ادبیات، روان شناسی، و مطالعات هرمنوتیکی باشد. مازلیش بر اساس آثار مورخین و فیلسوفان پیشین ترکیب نو و بدیع و پرباری از سرشت و معنای علوم انسانی عرضه می کند. نویسنده با آغاز از گذشتۀ دوردست انسان، ضمن گذر از "عصر اکتشاف" به زمان حاضر، آن دانشی را به بحث می گذارد که علوم انسانی داعیه دار آن است. او آرمان های اثبات گرایی الگو گرفته از علوم طبیعی را در کنار گرایش های تعبیری ناگزیر، به دقت وارسی می کند. مازلیش در جریان تحلیل روش علمی و جامعۀ علمی، نقش هایی را که این ها در علوم انسانی می توانند یا بایستی ایفا کنند می کاود. رویکرد بروس مازلیش آشکارا میان رشته ای است و بحث را به موضوعاتی از جامعۀ مدنی گرفته تا جهانی شدن و برهمکنش انسان ها و ماشین ها می کشاند تا به مبحث فکربرانگیز «آگاهی تاریخی» راه برد.