دیوار 1358

آرزوی سفر در زمان بخشی از خیال ‌پردازی هر کدام از ماست. اینکه سفر به آینده باشد یا گذشته به نسبت هر کس متفاوت است. بعضی سودای سر درآوردن از آینده و زیستن با آیندگان را در سر می‌ پرورانند و بعضی رؤیای سیر و سلوک میان گذشتگان را دارند. ادبیات داستانی هم از دل همین خیالات سر بر می ‌آورد و اندیشیدن به زمان و مکان ‌هایی متفاوت است که داستان را می‌ سازد. قاضی در رمان «دیوار 1358» در ژانر علمی ‌تخیلی در دوره‌ ای از تاریخ ایران دست برده که هر روزش اتفاقی سرنوشت ‌ساز می‌ افتاده؛ تهران سال 1358. داستان با سفر جوانی از امروز به گذشته شکل می ‌گیرد. نویسنده شخصیت محوری داستانش را در موقعیتی قرار می ‌دهد که دست به تغییر تاریخ بزند. جوانی شبیه به جوان ‌های اطراف ما که در موقعیتی تاریخی از لاک روزمرگی بیرون می‌ آیند و در موقیعت‌ های سرنوشت ‌ساز گوهر نهفته‌ خود را بروز می‌ دهند و به قهرمان‌ های تاریخ ‌ساز تبدیل می ‌شوند. داستان دیوار در بحبوحه‌ روزهای پرتلاطم سال 1358 ایران می ‌گذرد. قهرمان داستان در خیابان ‌های تهران آن روزگار قدم می‌ زند، از ساختمان نوپای پلاسکو خرید می‌ کند و به تهران این روزها بر می ‌گردد و چیزهایی را می‌ بیند که دیگر نیست. این کتاب از اولین‌ های این ژانر جذاب است که به همت انتشارات کتابستان به چاپ رسیده است و می ‌توان گفت نویسنده نیز در پیاده ‌سازی دنیای داستانی این ژانر درست عمل کرده و ماجرایی خلق کرده که به شدت ملموس، باورپذیر و البته پرالتهاب است. داستان مایه‌ های جنایی هم دارد و شخصیت داستان که به دلایلی خاص می‌ تواند به گذشته سفر کند، درگیر ماجرای قتل ‌های زنجیره‌ ای می‌ شود که در آینده درباره ‌اش می‌ دانسته و حالا در گذشته به دنبال قاتل می ‌گردد. البته ماجراجویی قهرمان داستان به همین ‌جا محدود نمی‌ شود به ترورهای معروف آن سال‌ ها هم می ‌پردازد که ماجراهای نفس‌ گیرش را باید در کتاب بخوانید. امیرحسین قاضی نشان داده که در داستان‌ سرایی عاشقانه نیز کارش را بلد است و در فضایی غبطه ‌برانگیز داستان عشق قهرمان داستانش را به گرمی روایت می‌ کند. خواندن این رمان که دست‌ های شما را می ‌گیرد و به تهران 1358 می ‌برد از دست ندهید.